Kryetari i Parlamentit të Kosovës, Jakup Krasniqi tha në një intervistë për Zërin e Amerikës se vendimi i tij për të refuzuar pjesëmarrjen në strukturat drejtuese të Partisë Demokratike janë pasojë e zhvillimeve jodemokratike brenda saj. Zoti Krasniqi kritikon kryetarin e kësaj partie Hashim Thaçi për qëndrim autoritar. Ai mohon të ketë vendosur të largohet nga partia por nuk përjashton forma tjera të veprimit politikë nëse nuk gjinden rrugë për të rikthyer demokracinë brenda saj. Në intervistën dhënë korrespondentit tonë në Prishtinë, Besim Abazi, zoti Krasniqi flet edhe për mënyrën e qeverisjes së vendit dhe bisedimet ndërmjet Kosovës dhe Serbisë.
Zëri i Amerikës: Zori Krasniqi, refuzimi për të qenë pjesë e strukturave drejtuese të Partisë Demokratike është interpretuar si largim përfundimtar prej saj. A i keni dhënë fund vërtetë anëtarësisë suaj në këtë parti?
Jakup Krasniqi: Po ta merrja vendimin për t’i dhënë fund qenies sime si anëtar i PDK-së, do ta thoja. Por, unë e kam tërheqë një vërejtje dhe kjo nuk është e rastit e as e kohës së re, por ka kohë që kam kërkuar që në kuadër të PDK-së, të zhvillohet një debat demokratik dhe në fund të fundit edhe në PDK të respektohen procedurat demokratike, për të cilat jemi marrë vesh. Dhe ato procedura demokratike për të cilat jemi marrë vesh, janë statuti dhe programi i PDK-së. Dhe realisht, kam refuzuar të jem pjesë e organeve të dala nga Konventa zgjedhore, që edhe ashtu nuk është statutare, nuk kam qenë pjesë e saj dhe s’kam dashtë të jem as pjesë e Këshillit drejtues të dalë nga ajo konventë dhe natyrisht së fundi, nuk kam dashur të jem as pjesë e kryesisë. Konsideroj se i gjithë procesi ka qenë jodemokratik dhe unë nuk dua të jem pjesë e proceseve jodemokratike. Ne kemi luftuar që të kemi procedura demokratike, kemi luftuar që të kemi procese demokratike dhe në fund të fundit, jemi angazhuar që të kemi veprime demokratike. Dhe derisa këto kanë munguar dhe vazhdojnë të mungojnë, unë nuk dua të jem pjesë e atyre strukturave që nuk respektojnë normat dhe procedurat demokratike.
Zëri i Amerikës: Pra ju vazhdoni të mbeteni anëtar i PDK-së?
Jakup Krasniqi: Unë ketë e kam thënë se jam duke biseduar me njerëz brenda për brenda Partisë Demokratike, për të gjetur një rrugë dhe një mënyrë për të rikthyer proceset, demokracinë dhe debatin demokratik në PDK. Nëse kjo nuk do të jetë e mundur, atëherë do të mendoj edhe për forma tjera.
Zëri i Amerikës: A ka vullnet të tillë brenda partisë, kur kemi parasysh që ju më së shumti keni kritikuar kryetarin e partisë, kryeministrin aktual Hashim Thaçi?
Jakup Krasniqi: Po shikoni. Realisht problemi kryesor i ngufatjes së demokracisë, proceseve demokratike dhe procedurave demokratike dhe dokumenteve të PDK-së, është kryetari, i cili dëshiron që në mënyrë autoritare të vendosë për gjithçka.
Zëri i Amerikës: A i keni biseduar më përpara këto çështje me zotin Thaçi?
Jakup Krasniqi: Unë për këto çështje kam biseduar në kontinuitet që nga themelimi i partisë, por në mënyrë të veçantë për këto çështje kam biseduar para zgjedhjeve të fundit për pushtet qendror dhe prej atëherë, mund të themi se ka ekzistuar një debat, por nuk ka qenë gatishmëria e kryetarit të partisë për të zhvilluar debatin brenda për brenda organeve të partisë dhe për të kthyer vendimmarrjen në organet e partisë dhe jo vendimmarrjen individuale.
Zëri i Amerikës: Ju jeni shprehur kritik edhe më herët, menjëherë pas zgjedhjeve të përgjithshme, që sapo i përmendët, por keni vazhduar të ushtroni funksione të larta edhe në parti por edhe në Parlamentin e Kosovës duke qenë i pari i tij. Kritikët tuaj thonë se po kritikoni, por pak vonë?
Jakup Krasniqi: Realisht kritikat e mia nuk janë pas zgjedhjeve të vitit 2010. Janë para zgjedhjeve. Por, në atë kohë kanë qenë brenda për brenda organeve të PDK-së. Pas zgjedhjeve, është krijuar domosdoshmëria që ato veprime që nuk kanë qenë demokratike në kuadër të PDK-së, t’i them edhe para opinionit. Dhe gjithnjë me qëllimin që njerëzit ta kuptojnë dhe atyre që u adresohej kritika, të kuptonin se në demokraci duhet të çmohet mendimi i kundërt, duhet të çmohen idetë e kundërta dhe në fund të fundit, vendimmarrja duhet të jetë e një organi, e përbashkët dhe jo autoritare. Aty ku ka autoritarizëm, nuk ka demokraci. Gjithë angazhimi im gjatë gjithë këtyre viteve në raport edhe me opinionin, kanë qenë përpjekje për të kthyer vendimmarrjen në organet e partisë, për të kthyer vendimmarrjen mes njerëzve që e kanë krijuar një subjekt politik dhe ne fund të fundit, ajo vendimmarrje me qenë në interes të proceseve jo vetëm për PDK-në, por ato vendime me qenë në interes të qytetarit të Kosovës, në interes të të gjitha proceseve që zhvillohen në Kosovë, sepse në fund të fundit subjektet politike nuk janë krijuar as vetëm për një njeri, as për një grup të caktuar të njerëzve që e përbëjnë një parti. Subjektet politike janë krijuar për të instaluar një sistem vlerash në shoqëri, për të ndërtuar një shoqëri vërtetë demokratike jo vetëm me procedura demokratike, për të bërë politika zhvillimore dhe në fund të fundit, për të menaxhuar njerëzit e këtij vendi dhe këtij kombi në interes të zhvillimit dhe proceseve demokratike dhe në fund të fundit për t’i shfrytëzuar pasuritë kombëtare të këtij vendi në interes të qytetarëve të Kosovës.
Zëri i Amerikës: Në letrën tuaj të fundit keni shprehur shqetësimin se ka pasur synim për uzurpim jo vetëm të partisë por edhe të pasurive kombëtare. A mund të jeni më i qartë cili është shqetësimi juaj?
Jakup Krasniqi: Shqetësimi ynë është, përveç kësaj që kam thënë, edhe në qeverisjen e vendit dhe menaxhimin e pasurisë kombëtare. E kam pasur fjalën se para pak kohësh kanë dalë disa probleme mjaft serioze rreth privatizimit të (hotelit) Grandit. Ne e dimë se probleme serioze ka pasur edhe rreth privatizimit të Ferronikelit. Ne e dimë gjithashtu se ka pasur probleme edhe rreth privatizimit të objekteve me rëndësi të veçantë në Kosovë. Më në fund, janë skandalet e shumta që kanë dalë jo vetëm nga Ministria e Rendit, por edhe nga ministritë tjera. Të gjitha këto tregojnë se ky vend nuk është ka udhëhiqet si duhet dhe tregohet se pasuria kombëtare nuk është menaxhuar si duhet. Kur e them këtë e kam parasysh edhe një fakt. Vetëm po të shikohen njerëzit, kualiteti i tyre, shkalla e përgjegjësisë së tyre, shkalla e eksperiencës së tyre, shkalla e angazhimit të tyre në institucionet e një rëndësie të veçantë për Kosovën, tregon se diçka me politikën tonë nuk është në rregull. Dhe të gjitha këto, jo vetëm e pengojnë zhvillimin e vendit dhe jo vetëm funksionimin demokratik të institucioneve, por në fund të fundit e pengojnë edhe rrugën e integrimeve të këtij vendi drejt vlerave euroatlantike.
Zëri i Amerikës: Zoti Krasniqi, Rruga e integrimit të Kosovës ndërlidhet edhe me një proces tjetër në të cilin ndodhet Kosova aktualisht, që është procesi i bisedimeve me Serbinë për normalizimin e marrëdhënieve ndërmjet tyre. Tashmë ato kanë hyrë në një periudhë të rëndësishme kur po debatohet situata në veriun e Kosovës. Si e shihni ju përfundimin e këtij procesi?
Jakup Krasniqi: Po nëse e kemi parasysh, bisedimet me Beogradin në asnjë fazë të tyre nuk kanë qenë të lehta. Në e dimë dhe kemi qenë pjesë e bisedimeve në Rambouillet, gjithashtu pjesë e bisedimeve të Vjenës dhe natyrisht edhe në bisedimet e Vjenës, politika serbe ka bërë kërkesat e veta, është pjesë e dokumentit gjithëpërfshirës të presidentit (Martti) Ahtisaari, ka arritur diçka që ishte e dhimbshme për palën e Kosovës, por, në fund është tërhequr nga pajtimi me atë dokument. Dhe realisht, me palën e Beogradit, duhet biseduar. Asnjëherë ne nuk kemi qenë kundër bisedimeve. Por, duhet pasur kujdes se si po bisedohet, sepse përsëri, serbët do të jenë ata që nuk do ta respektojnë marrëveshjen, nuk do t’i respektojnë ato që arrihen. Prandaj, këtu pala e Kosovës, ka një atu të fortë edhe në raport me ndërkombëtarët edhe me BE-në edhe më SHBA-të, se ne në asnjë fazë nuk kemi qenë kundër bisedimeve, që në asnjë fazë nuk kemi qenë kundër normalizimit të marrëdhënieve me Serbinë, por Serbia ka qenë ajo që ka kundërshtuar edhe pse ndoshta do të duhej të ishte e kundërta. Megjithatë, ne kemi dashur që e kaluara mos të na bëhet pengesë për t’i marrë politika përgjegjësitë për sot dhe për nesër. Në këtë rrafsh, natyrisht pala e Kosovës ka dokumentin e zotit Ahtisaari, që konsideroj se është një ofertë e standardit më të lartë në kontinentin tonë për të drejtat dhe liritë e komuniteteve pakicë, për të drejtat dhe liritë e njeriut dhe për të drejtat trashëgimore dhe fetare të secilit qytetar dhe secilit komunitet pakicë në Kosovë.
Zëri i Amerikës: Është përmendur edhe mundësia e hapjes së pakos së zotit Ahtisaari nëpërmjet një siç thuhet, zbatimi fleksibël të saj. A ka rrezik nga kjo zoti Krasniqi?
Jakup Krasniqi: Ne mendojmë që pakoja gjithëpërfshirëse e presidentit Ahtisaari, ka krijuar hapësirë të mjaftueshme në mënyrë të veçantë për komunitetin serb, sidomos në një lloj autonomie të pushtetit lokal. Dhe jam i bindur se hapja e pakos së Ahtisaarit, krijon vështirësi për zbatimin e saj në gjithë hapësirën e Kosovës dhe çka është ndoshta më e rënda, krijon një organizim shtetëror jofunksional dhe kjo realisht nuk mund të jetë në shërbim të qytetarëve. Kështu që unë mendoj që duhet te ruhet pakoja dhe duke u ruajtur pakoja ruhet funksionimi i institucioneve të shtetit dhe në fund të fundit sa më mirë që të jetë një funksionim i institucioneve të shtetit, aq më mirë është për qytetarët e atij vendi.
Zëri i Amerikës: Cili është roli i Parlamentit në bisedimet ndërmjet Kosovës dhe Serbisë?
Jakup Krasniqi: Roli i Kuvendit nuk mund të themi që ka qenë shumë ndikues dhe dominues edhe pse Kuvendi i ka mbështetur bisedimet që çojnë nga normalizimi i marrëdhënieve mes Kosovës dhe Serbisë, e ka një rezolutë dhe i ka dhënë disa, si të themi, orientime bazë se çka mund të bisedohet dhe çka nuk mund të bisedohet. Dhe nëse respektohet ky vendim që ka qenë edhe i pozitës edhe i opozitës, në konsiderojmë që kuvendi nuk do të ketë asnjë arsye që të mos i mbështetë bisedimet. Por, nëse dilet nga pakoja e Ahtisaarit, nëse dilet nga Kushtetuta e Kosovës dhe nga rezoluta për të cilën jemi marrë vesh në kuvend, sigurisht që do të krijohen vështirësi të reja jo vetëm për kuvendin, por përgjithësisht për Kosovën.
Zëri i Amerikës: Zori Krasniqi, refuzimi për të qenë pjesë e strukturave drejtuese të Partisë Demokratike është interpretuar si largim përfundimtar prej saj. A i keni dhënë fund vërtetë anëtarësisë suaj në këtë parti?
Jakup Krasniqi: Po ta merrja vendimin për t’i dhënë fund qenies sime si anëtar i PDK-së, do ta thoja. Por, unë e kam tërheqë një vërejtje dhe kjo nuk është e rastit e as e kohës së re, por ka kohë që kam kërkuar që në kuadër të PDK-së, të zhvillohet një debat demokratik dhe në fund të fundit edhe në PDK të respektohen procedurat demokratike, për të cilat jemi marrë vesh. Dhe ato procedura demokratike për të cilat jemi marrë vesh, janë statuti dhe programi i PDK-së. Dhe realisht, kam refuzuar të jem pjesë e organeve të dala nga Konventa zgjedhore, që edhe ashtu nuk është statutare, nuk kam qenë pjesë e saj dhe s’kam dashtë të jem as pjesë e Këshillit drejtues të dalë nga ajo konventë dhe natyrisht së fundi, nuk kam dashur të jem as pjesë e kryesisë. Konsideroj se i gjithë procesi ka qenë jodemokratik dhe unë nuk dua të jem pjesë e proceseve jodemokratike. Ne kemi luftuar që të kemi procedura demokratike, kemi luftuar që të kemi procese demokratike dhe në fund të fundit, jemi angazhuar që të kemi veprime demokratike. Dhe derisa këto kanë munguar dhe vazhdojnë të mungojnë, unë nuk dua të jem pjesë e atyre strukturave që nuk respektojnë normat dhe procedurat demokratike.
Zëri i Amerikës: Pra ju vazhdoni të mbeteni anëtar i PDK-së?
Jakup Krasniqi: Unë ketë e kam thënë se jam duke biseduar me njerëz brenda për brenda Partisë Demokratike, për të gjetur një rrugë dhe një mënyrë për të rikthyer proceset, demokracinë dhe debatin demokratik në PDK. Nëse kjo nuk do të jetë e mundur, atëherë do të mendoj edhe për forma tjera.
Zëri i Amerikës: A ka vullnet të tillë brenda partisë, kur kemi parasysh që ju më së shumti keni kritikuar kryetarin e partisë, kryeministrin aktual Hashim Thaçi?
Jakup Krasniqi: Po shikoni. Realisht problemi kryesor i ngufatjes së demokracisë, proceseve demokratike dhe procedurave demokratike dhe dokumenteve të PDK-së, është kryetari, i cili dëshiron që në mënyrë autoritare të vendosë për gjithçka.
Zëri i Amerikës: A i keni biseduar më përpara këto çështje me zotin Thaçi?
Jakup Krasniqi: Unë për këto çështje kam biseduar në kontinuitet që nga themelimi i partisë, por në mënyrë të veçantë për këto çështje kam biseduar para zgjedhjeve të fundit për pushtet qendror dhe prej atëherë, mund të themi se ka ekzistuar një debat, por nuk ka qenë gatishmëria e kryetarit të partisë për të zhvilluar debatin brenda për brenda organeve të partisë dhe për të kthyer vendimmarrjen në organet e partisë dhe jo vendimmarrjen individuale.
Zëri i Amerikës: Ju jeni shprehur kritik edhe më herët, menjëherë pas zgjedhjeve të përgjithshme, që sapo i përmendët, por keni vazhduar të ushtroni funksione të larta edhe në parti por edhe në Parlamentin e Kosovës duke qenë i pari i tij. Kritikët tuaj thonë se po kritikoni, por pak vonë?
Jakup Krasniqi: Realisht kritikat e mia nuk janë pas zgjedhjeve të vitit 2010. Janë para zgjedhjeve. Por, në atë kohë kanë qenë brenda për brenda organeve të PDK-së. Pas zgjedhjeve, është krijuar domosdoshmëria që ato veprime që nuk kanë qenë demokratike në kuadër të PDK-së, t’i them edhe para opinionit. Dhe gjithnjë me qëllimin që njerëzit ta kuptojnë dhe atyre që u adresohej kritika, të kuptonin se në demokraci duhet të çmohet mendimi i kundërt, duhet të çmohen idetë e kundërta dhe në fund të fundit, vendimmarrja duhet të jetë e një organi, e përbashkët dhe jo autoritare. Aty ku ka autoritarizëm, nuk ka demokraci. Gjithë angazhimi im gjatë gjithë këtyre viteve në raport edhe me opinionin, kanë qenë përpjekje për të kthyer vendimmarrjen në organet e partisë, për të kthyer vendimmarrjen mes njerëzve që e kanë krijuar një subjekt politik dhe ne fund të fundit, ajo vendimmarrje me qenë në interes të proceseve jo vetëm për PDK-në, por ato vendime me qenë në interes të qytetarit të Kosovës, në interes të të gjitha proceseve që zhvillohen në Kosovë, sepse në fund të fundit subjektet politike nuk janë krijuar as vetëm për një njeri, as për një grup të caktuar të njerëzve që e përbëjnë një parti. Subjektet politike janë krijuar për të instaluar një sistem vlerash në shoqëri, për të ndërtuar një shoqëri vërtetë demokratike jo vetëm me procedura demokratike, për të bërë politika zhvillimore dhe në fund të fundit, për të menaxhuar njerëzit e këtij vendi dhe këtij kombi në interes të zhvillimit dhe proceseve demokratike dhe në fund të fundit për t’i shfrytëzuar pasuritë kombëtare të këtij vendi në interes të qytetarëve të Kosovës.
Zëri i Amerikës: Në letrën tuaj të fundit keni shprehur shqetësimin se ka pasur synim për uzurpim jo vetëm të partisë por edhe të pasurive kombëtare. A mund të jeni më i qartë cili është shqetësimi juaj?
Jakup Krasniqi: Shqetësimi ynë është, përveç kësaj që kam thënë, edhe në qeverisjen e vendit dhe menaxhimin e pasurisë kombëtare. E kam pasur fjalën se para pak kohësh kanë dalë disa probleme mjaft serioze rreth privatizimit të (hotelit) Grandit. Ne e dimë se probleme serioze ka pasur edhe rreth privatizimit të Ferronikelit. Ne e dimë gjithashtu se ka pasur probleme edhe rreth privatizimit të objekteve me rëndësi të veçantë në Kosovë. Më në fund, janë skandalet e shumta që kanë dalë jo vetëm nga Ministria e Rendit, por edhe nga ministritë tjera. Të gjitha këto tregojnë se ky vend nuk është ka udhëhiqet si duhet dhe tregohet se pasuria kombëtare nuk është menaxhuar si duhet. Kur e them këtë e kam parasysh edhe një fakt. Vetëm po të shikohen njerëzit, kualiteti i tyre, shkalla e përgjegjësisë së tyre, shkalla e eksperiencës së tyre, shkalla e angazhimit të tyre në institucionet e një rëndësie të veçantë për Kosovën, tregon se diçka me politikën tonë nuk është në rregull. Dhe të gjitha këto, jo vetëm e pengojnë zhvillimin e vendit dhe jo vetëm funksionimin demokratik të institucioneve, por në fund të fundit e pengojnë edhe rrugën e integrimeve të këtij vendi drejt vlerave euroatlantike.
Zëri i Amerikës: Zoti Krasniqi, Rruga e integrimit të Kosovës ndërlidhet edhe me një proces tjetër në të cilin ndodhet Kosova aktualisht, që është procesi i bisedimeve me Serbinë për normalizimin e marrëdhënieve ndërmjet tyre. Tashmë ato kanë hyrë në një periudhë të rëndësishme kur po debatohet situata në veriun e Kosovës. Si e shihni ju përfundimin e këtij procesi?
Jakup Krasniqi: Po nëse e kemi parasysh, bisedimet me Beogradin në asnjë fazë të tyre nuk kanë qenë të lehta. Në e dimë dhe kemi qenë pjesë e bisedimeve në Rambouillet, gjithashtu pjesë e bisedimeve të Vjenës dhe natyrisht edhe në bisedimet e Vjenës, politika serbe ka bërë kërkesat e veta, është pjesë e dokumentit gjithëpërfshirës të presidentit (Martti) Ahtisaari, ka arritur diçka që ishte e dhimbshme për palën e Kosovës, por, në fund është tërhequr nga pajtimi me atë dokument. Dhe realisht, me palën e Beogradit, duhet biseduar. Asnjëherë ne nuk kemi qenë kundër bisedimeve. Por, duhet pasur kujdes se si po bisedohet, sepse përsëri, serbët do të jenë ata që nuk do ta respektojnë marrëveshjen, nuk do t’i respektojnë ato që arrihen. Prandaj, këtu pala e Kosovës, ka një atu të fortë edhe në raport me ndërkombëtarët edhe me BE-në edhe më SHBA-të, se ne në asnjë fazë nuk kemi qenë kundër bisedimeve, që në asnjë fazë nuk kemi qenë kundër normalizimit të marrëdhënieve me Serbinë, por Serbia ka qenë ajo që ka kundërshtuar edhe pse ndoshta do të duhej të ishte e kundërta. Megjithatë, ne kemi dashur që e kaluara mos të na bëhet pengesë për t’i marrë politika përgjegjësitë për sot dhe për nesër. Në këtë rrafsh, natyrisht pala e Kosovës ka dokumentin e zotit Ahtisaari, që konsideroj se është një ofertë e standardit më të lartë në kontinentin tonë për të drejtat dhe liritë e komuniteteve pakicë, për të drejtat dhe liritë e njeriut dhe për të drejtat trashëgimore dhe fetare të secilit qytetar dhe secilit komunitet pakicë në Kosovë.
Zëri i Amerikës: Është përmendur edhe mundësia e hapjes së pakos së zotit Ahtisaari nëpërmjet një siç thuhet, zbatimi fleksibël të saj. A ka rrezik nga kjo zoti Krasniqi?
Jakup Krasniqi: Ne mendojmë që pakoja gjithëpërfshirëse e presidentit Ahtisaari, ka krijuar hapësirë të mjaftueshme në mënyrë të veçantë për komunitetin serb, sidomos në një lloj autonomie të pushtetit lokal. Dhe jam i bindur se hapja e pakos së Ahtisaarit, krijon vështirësi për zbatimin e saj në gjithë hapësirën e Kosovës dhe çka është ndoshta më e rënda, krijon një organizim shtetëror jofunksional dhe kjo realisht nuk mund të jetë në shërbim të qytetarëve. Kështu që unë mendoj që duhet te ruhet pakoja dhe duke u ruajtur pakoja ruhet funksionimi i institucioneve të shtetit dhe në fund të fundit sa më mirë që të jetë një funksionim i institucioneve të shtetit, aq më mirë është për qytetarët e atij vendi.
Zëri i Amerikës: Cili është roli i Parlamentit në bisedimet ndërmjet Kosovës dhe Serbisë?
Jakup Krasniqi: Roli i Kuvendit nuk mund të themi që ka qenë shumë ndikues dhe dominues edhe pse Kuvendi i ka mbështetur bisedimet që çojnë nga normalizimi i marrëdhënieve mes Kosovës dhe Serbisë, e ka një rezolutë dhe i ka dhënë disa, si të themi, orientime bazë se çka mund të bisedohet dhe çka nuk mund të bisedohet. Dhe nëse respektohet ky vendim që ka qenë edhe i pozitës edhe i opozitës, në konsiderojmë që kuvendi nuk do të ketë asnjë arsye që të mos i mbështetë bisedimet. Por, nëse dilet nga pakoja e Ahtisaarit, nëse dilet nga Kushtetuta e Kosovës dhe nga rezoluta për të cilën jemi marrë vesh në kuvend, sigurisht që do të krijohen vështirësi të reja jo vetëm për kuvendin, por përgjithësisht për Kosovën.